Bjørn Eidsvåg får Medaasprisen 2024. ­– Det finst knapt ein artist i Noreg som betyr så mykje for så mange. Dialekta og vestlandskulturen medverkar til å gi Bjørn Eidsvåg eit heilt særmerkt og personleg uttrykk, seier styreleiar i Medaaspris-komitéen, Claus Sellevoll.

Medaasprisen er meint å heidra kunstnarar som har ein identitet rotfesta i eigen kultur. Vinnaren i år er ein av Norges absolutt mest populære artistar, men han har alltid med seg arven frå Sauda i Ryfylke. Betel og Folkets Hus – bedehuset og arbeidarrørsla – har sett djupe spor gjennom ei karriere som starta for meir enn 50 år sidan. Ikkje minst har den særmerkte industridialekta bore fram ei lang rekkje songar om tru, tvil, kjærleik og anger.

Foreldra var aktive i bedehuset, men dei høyrde óg på Salhuskvintetten, Kurt Foss og Reidar Bøe. Bjørn likte desse, men snart måtte dei konkurrere med The Beatles. 14 år gamal var han ein sjølverklært protestsongar og songevangelist, sterkt inspirert av Jesus, Pete Seeger, Bob Dylan og Joan Baez.

Han kallar heimstaden eit skuggefullt barndomsparadis, men det var utan tvil frigjerande for den 19 år gamle Bjørn Eidsvåg å reise frå Sauda til hovudstaden. Han trong nye perspektiv, han trong å reise frå den lågkyrkjelege pietismen. Men om mannen forlét Sauda, forlét Sauda aldri mannen. Teologen og songaren Eidsvåg har teke mange oppgjer med gudstrua han vaks opp med, men det sinnet han stundom viste, vart etter kvart erstatta av kjærleik og respekt for dei han såg opp til i barndommen.

Nokon av oss er laga for å ta stor plass, vedgår vinnaren sjølv. Det er det lett å gi han rett i. Men den store plassen har han nytta til å fortelje om inderlege, nære ting. Det er forteljingar til å kjenne seg igjen i, der han minner oss på at «vi» alltid er sterkare enn «eg». Ein av songane hans vert omtalt som «ei bøn sjølv ateistar kan ta del i». Dialektbruken har sterkt medverka til å gjere forteljingane meir personlege. Bjørn Eidsvåg har aldri vore redd for å stå fram med heile seg, og vestlendingen i han forsterkar ei særmerkt røyst.

Han har gjort kring 80 konsertar kvart år sidan 1980-talet. Det er ei av årsakene til at han fortener å bli kalla folkekjær. Bjørn Eidsvåg har halde seg på toppen sidan det store kommersielle gjennombrotet med plata «Allemannsland» i 1993. Han spelar like gjerne i samfunnshus og kyrkjer som i dei største konsertsalane i landet.

Han sluttar aldri å utfordre oss, er aldri redd for å gå nye vegar. Det er ei bragd å vinne tilliten frå stadig nye generasjonar. Heile Noreg omfamna han då han runda 70 tidlegare i år.

Medaasprisen er meint å heidra utøvande kunstnarar som i Ivar Medaas si ånd tek utgangspunkt i lokale musikalske tradisjonar og som brukar eigen dialekt. Mellom tidlegare vinnarar finn me Ingebjørg Bratland, Jan Eggum, Odd Nordstoga, Vamp og Lars Lillo-Stenberg.

Medaasprisen er ein bronseplakett av Os-kunstnaren Arne Mæland og 25.000 kroner. Prisen vert delt ut på Den Nationale Scene den 7. oktober. I tillegg til Bjørn Eidsvåg, vil ei rekkje andre artistar medverka på den tradisjonsrike Medaaspriskonserten.

Medaaprisen heilside 2024 (1) (1) (1) (1)

Tidlegare vinnarar av Medaasprisen:

  • Mari Boine (2023)
  • Sigvart Dagsland (2022)
  • Ingebjørg Bratland (2021)
  • Hellbillies (2020)
  • Kari Bremnes (2019)
  • Lars-Lillo Stenberg (2018)
  • Vamp (2017)
  • Sigrid Moldestad (2016)
  • Jon Eikemo og Herborg Kråkevik (2015)
  • Salhusvinskvetten (2014)
  • Claus Sellevoll (2013)
  • Jan Eggum (2012)
  • Fargespill (2011)
  • Helge Jordal (2010)
  • Øystein Sunde (2009)
  • Olav Stedje (2008)
  • Jan Arvid Johansen (2007)
  • Arne Bøe (og Heimalanne’) (2006)
  • Odd Nordstoga (2005)
  • Unni Løvlid (2003)
  • Sturla Eide Sundli (2002)
  • Linda Røyseth (2001)
  • Linda Fosse Hagen (2000)

www.medaasprisen.no

Mari Boine får årets Medaaspris.

Pressemelding
Mari Boine får Medaasprisen 2023. «Ho syng på samisk, eit språk svært få
forstår. Men røysta hennar når inn i sjela til folk, sjølv om me ikkje forstår
orda», seier Solrun Toft Iversen, leiar i Medaaspris-komitéen.
Mari Boine (66) er ein samisk og norsk songar, tekstforfattar og musikar. Joiken og den
samiske musikken ligg til grunn, men ho har gjennom meir enn 40 år skapt eit heilt særeige
uttrykk, der ho óg hentar inspirasjon frå jazz, rock og andre kulturar. Ein høyrer óg spor av
læstadianske salmar, som var det første ho høyrde i oppveksten i Karasjok.
Ein kan undrast over at vår mest kjende samiske kulturutøvar vaks opp i ein heim der joiking
var sett på som djevelens verk.
Nettopp denne konflikten mellom pietistisk kristentru og samisk tradisjon er viktig for å
forstå tekstane og musikken til Mari Boine. Ho fekk etter kvart eit sterkt engasjement for
dem samiske kulturen, og vart desto meir kritisk til kyrkja, overgrepa mot samane og ikkje
minst fornorskingspolitikken. Storsamfunnet ville ta livet av det samiske språket.
«Ho syng på samisk, eit språk svært få forstår. Men røysta hennar når inn i sjela til folk, sjølv
om me ikkje forstår orda», seier Solrun Toft Iversen, leiar i Medaaspris-komitéen.
Mari Boine ser ikkje på seg sjølv som ein talsperson for det samiske folket, men ho har alltid
vore opptatt av å ta vare på og fremja samisk språk og kultur. Å bruka eit språk er det beste
vernet som finst.
«Mine songar skildrar smerta som kjem av undertrykking og kampen for å vinna tilbake
sjølvrespekten. Men eg syng óg om gleda ved å veksa opp i ein kultur som har så sterke band
til naturen», seier ho sjølv.
Mari Boine er ein svært godt kjend artist i Noreg, men ho har kanskje eit enda større namn
utanfor landegrensene. Mange reknar henne som vår mest framståande musikalske
ambassadør. Det er alt anna enn tilfeldig at det er nettopp henne som syng på
opningskonserten til Bergen Internasjonale Musikkfestival i november.
Mari Boine debuterte i 1985. Fire år seinare fekk ho sitt store gjennombrot, både i Noreg og
internasjonalt, med utgjevinga av Gula Gula. Då hadde ho utvikla sin særeigne stil, der

tradisjonelle samiske instrument vart nytta saman med moderne, elektriske element.
Seinare vart denne og fleire andre plater gitt ut på plateselskapet Real World Records, som
den engelske verdsstjerna Peter Gabriel står bak.
Mari Boine har gitt ut ei lang rekke plater og dessutan skrive musikk for teater, film og
fjernsyn. Ho er meir aktuell enn på lenge. I haust er ho på turné med pianisten Bugge
Wesseltoft. Saman har dei gitt ut plata Amame. Til neste år får vi sjå henne i TV-serien «Hver
gang vi møtes».
Ho har laga mange songar prega av sinne, men ønskjer óg å vere til trøyst.
«Musikken min er som medisin», sa ho då ho gav støtte til aksjonistane mot vindmøllene på
Fosen.
«Eg trur naturfolk i heile verda kjenner ei sorg og lir når me ser at pengar og makt øydelegg,
og at desse øydeleggingane verkar ustanselege».
Mari Boine veit kven ho er, kvar ho kjem frå og kva ho står for.
Medaasprisen er meint å heidra utøvande kunstnarar som i Ivar Medaas si ånd tek
utgangspunkt i lokale musikalske tradisjonar og som brukar eigen dialekt. Mellom tidlegare
vinnarar finn me Kari Bremnes, Ingebjørg Bratland, Jan Eggum, Hellbillies, Jon Eikemo, Vamp
og Lars Lillo-Stenberg.
Medaasprisen er ein bronseplakett av Os-kunstnaren Vidar Bratlund-Mæland og 25.000
kroner. Prisen vert delt ut på Mari Boine sin konsert i Grieghallen den 2. november.

Tidlegare vinnarar av Medaasprisen:
Sigvart Dagsland (2022)
Ingebjørg Bratland (2021)
Hellbillies (2020)
Kari Bremnes (2019)
Lars-Lillo Stenberg (2018)
Vamp (2017)
Sigrid Moldestad (2016)
Jon Eikemo og Herborg Kråkevik (2015)
Salhusvinskvetten (2014)
Claus Sellevoll (2013)
Jan Eggum (2012)
Fargespill (2011)
Helge Jordal (2010)
Øystein Sunde (2009)
Olav Stedje (2008)
Jan Arvid Johansen (2007)
Arne Bøe (og Heimalanné) (2006)
Odd Nordstoga (2005)

Medaasprisen |

Sidan den første Medaasprisen vart delt ut i 2000 har det blitt kåra 20 Medaasprisvinnarar. Pga koronapandemien det siste året, har det ikkje lukkast å dela ut Medaasprisen for 2020.

Styret i Medaasprisen har difor vedteke at tildelinga for 2020 skal flyttast inn i årets arrangement:

Det er ei gleda å meddela at det skal kårast to prisvinnarar i 2021. Medaasprisen 2020 og Medaasprisen 2021 vil bli delt ut på Den Nationale Scene i Bergen 6. desember 2021.

Medaasprisen blir årleg tildelt ein utøvande kunstnar, som i Ivar Medaas si ånd tek utgangspunkt i lokale musikalske tradisjonar og som brukar eigen dialekt. Medaasprisen er ein bronseplakett av Os-kunstnaren Arne Mæland og 25.000 kroner.

Styret i Medaasprisen 2021

Arvid Ones, Inge Glambek, Espen Børhaug, Yngvill Medaas Skogen, Eilif Stene og Claus Sellevoll og Solrun Toft Iversen (leiar).

www.medaasprisen.no

0001

PRISKONSERT: Kari Bremnes vert tildelt Medaasprisen på Den Nationale Scene i Bergen måndag 7. oktober, og det er duka for ein festkonsert av dei sjeldne.

Kari Bremnes får Medaasprisen 2019. – Ho er ein historieforteljar av
internasjonalt format. Men vi er aldri i tvil om kvar ho høyrer heime, seier
styreleiar i Medaaspris-komitéen, Solrun Toft Iversen.
Kari Bremnes vaks opp i Svolvær i Lofoten. Ho fortel sjølv at det var der – mellom
Vestfjorden og høge fjell – at dragninga mot dynamikk og store rom vart fødd. Synet av sør-
og nordgåande hurtigruteskip ligg kanskje bak alle songane ho har skrive og sunge om å
reisa.
Jack Berntsen starta viseklubben Lovisa i Svolvær i 1968. Året etter stod Kari for første gong
på ei scene og framførde Donovans «Catch The Wind» saman med bror sin, Ola. I Lovisa-
miljøet vart ho meir medviten om verdien av eige språk og dialekt. Ho leitte i lokal litteratur,
lærte seg nordnorske skillingsviser. Det vart viktigare å stå fram med ein rotfesta identitet
enn å spegla utanlandske tradisjonar. Snart 50 år seinare er dette like tydeleg, anten ho tek
oss med til Berlin, Montreal eller nordover. Heim.
19 år gamal tok ho Skutvikferja over fjorden og fann vegen til hovudstaden. Ein er likevel
aldri i tvil om kvar Kari Bremnes kjem frå. Alt ho gjer har ein nordvend klangbotn.
Kari Bremnes har turnert i alle år og gitt ut 15 soloplater. Frå «Folk i husan» – det næraste vi
kjem ein nordnorsk nasjonalsong – til tolkingar av internasjonale poetar og songarar, har ho
hatt eit umiskjenneleg særpreg.
– Den store spennvidda i uttrykk og inspirasjon har på forunderleg vis gitt henne ei scene
som berre tilhøyrer henne. Ljos og melankoli. Heim og univers. Kari Bremnes – alltid ærleg
og personleg, alltid med ei historie å fortelja – har vorte sin eigen sjanger, seier Solrun Toft
Iversen.
Kari platedebuterte i 1987 som soloartist med «Mitt ville hjerte». Tre år seinare skreiv ho sin
første tekst – «Københavnerkneipe» – om ei nordnorsk jente fortapt i metropolen. Alt her
såg vi at eksistensielle tema gjerne står tydelegare fram når utgangspunktet er det nære og
opphavelege. Sjølv då ho vart æra med ein plass i salmeboka, kjende vi henne igjen i den
vakre dåpssalmen «Lite barn som kommer».

«Eg skriv songar for alle som vil høyra dei. Eg er opptatt av å angå folk», har Kari Bremnes
uttalt. Tildelinga av Medaasprisen 2019 er også eit teikn på at denne ambisjonen kan hakast
av som «Oppnådd».
Prisen er meint å heidra utøvande kunstnarar som i Ivar Medaas si ånd tek utgangspunkt i
lokale musikalske tradisjonar og som brukar eigen dialekt. Mellom tidlegare vinnarar finn me
Odd Nordstoga, Øystein Sunde, Jon Eikemo, Sigrid Moldestad, Herborg Kråkevik, Vamp og
Lars Lillo-Stenberg.
Medaasprisen er ein bronseplakett av Os-kunstnaren Arne Mæland og 25.000 kroner. Prisen
vert delt ut på Den Nationale Scene den 7. oktober. I tillegg til Kari Bremnes, vil ei rekkje
andre artistar medverka på den tradisjonsrike Medaaspriskonserten.
Tidlegare vinnarar av Medaasprisen:

Lars-Lillo Stenberg (2018)
Vamp (2017)
Sigrid Moldestad (2016)
Jon Eikemo og Herborg Kråkevik (2015)
Salhusvinskvetten (2014)
Claus Sellevoll (2013)
Jan Eggum (2012)
Fargespill (2011)
Helge Jordal (2010)
Øystein Sunde (2009)
Olav Stedje (2008)
Jan Arvid Johansen (2007)
Arne Bøe (og Heimalanné) (2006)
Odd Nordstoga (2005)
Unni Løvlid (2003)
Sturla Eide Sundli (2002)
Linda Røyseth (2001)
Linda Fosse Hagen (2000)
www.medaasprisen.no

Lars-Lillo-Stenberg-Foto-Frank-MichaelsenLars Lillo-Stenberg får Medaasprisen 2018. – Identitet er viktig for alle, anten ein er oppvaksen i Alversund eller på Frogner, seier styreleiar i Medaasprisen, Claus Sellevoll.

Han trur kanskje nokon vil verta overraska over at Medaasprisen vert tildelt ei av dei mest markante røystene frå Oslo vest gjennom meir enn 30 år.

– Men tildelinga trur eg Ivar Medaas hadde hatt stor sans for. Han hadde sterke og gode minne frå Oslo. Hovudstaden omfamna felespelaren og gjøglaren lenge før heimtraktene hans gjorde det.

MEIR ENN VESTLANDET

Med bandet DeLillos og som soloartist har Lars Lillo-Stenberg alltid vore rotfesta i sin kultur. Han set sitt særeigne stempel på songane, anten dei er hans eigne, eller når han tolkar viser frå den nordiske kulturarven. Han gjer sitt språk og sin identitet til ein del av eit heilskapleg kunstnarleg uttrykk, heiter det i grunngjevinga.

– Medaasprisen er ikkje ein distriktspris. Den skal femna om meir enn Vestlandet og nynorsken, slik kunstnaren som prisen er oppkalla etter også gjorde det. Lokale tradisjonar er like mykje verd i by og bygd. Den eine dialekta har ikkje høgare status enn den andre, meiner Sellevoll og juryen. Han går ikkje av vegen for å visa litt raus omsorg med hovudstaden og dei som lever der.

­– Oslo har ikkje alltid kjend kjærleiken strøyma mot seg frå resten av landet. Prisvinnaren har sjølv vore inne på at mange er stolte av ikkje å tilhøyra Oslo. Me kjenner alle til historier om korleis folk frå distriktet kjende seg framandgjort i storbyen. Men kan hende var det ikkje så enkelt for eit bymenneske å busetja seg på bygda, heller?

KONSERT 29. OKTOBER

Prisen er meint å heidra utøvande kunstnarar som i Ivar Medaas si ånd tek utgangspunkt i lokale musikalske tradisjonar og som brukar eigen dialekt. Mellom tidlegare vinnarar finn me Odd Nordstoga, Øystein Sunde, Helge Jordal, Jon Eikemo, Sigrid Moldestad, Herborg Kråkevik og Vamp.

Medaasprisen er ein bronseplakett av Os-kunstnaren Arne Mæland og 20.000 kroner. Prisen vert delt ut på Den Nationale Scene den 29. oktober. I tillegg til Lars Lillo-Stenberg, vil ei rekkje andre artistar medverka på den tradisjonsrike Medaaspriskonserten.

Folkemusikar Sigrid Moldestad får Medaasprisen 2016

Sigrid Moldestad har sidan solodebuten i 2007, vore ei lysande stjerne på den musikalske himmelen. Ho har sine røter i folkemusikken og skriv på nynorsk og syng på si eiga dialekt.

– Som artist meistrar ho  kombinasjonen av å vere ei sterk scene- og historieformidlar av både tradisjonelt og nyskapande materiale, seier leiar i Medaaspriskomiteen, Claus Sellevoll. Han legg til at han er svært glad over å dela ut Medaasprisen til ein artist med fokus på dialekt, røter og tradisjonar, og som formidlar dette på ein unik måte.

Prisløna «taus»

Moldestad har frå før motteke Spellemansprisen to gongar, først med trioen Gamaltnymalt i 2005 og så med TAUS i 2007. I 2010 vart ho tildelt Fylkeskulturprisen i Sogn og Fjordane og kåra til «Årets Folkemusiker». Det same året tok ho i mot Folkelarmprisen, før ho i 2012 fekk «Vossajazzprisen og Hilmar Alexandersens musikkpris. I tillegg har ho mellom anna vore med i gruppa Spindel, kabaret-trioen Fjøgl og duoen Lareli med Gabriel Fliflet. «Med si særeigne stemme og sitt kraftfulle felespel er Sigrid Moldestad blitt ei av våre kjæraste folkemusikarar», heiter det i grunngjevinga til juryen.

Feirar folkemusikken

Sigrid Moldestad vert tildelt Medaasprisen på Den Nationale Scene i Bergen måndag 24. oktober, og Sellevoll lovar ein festkonsert av dei sjeldne.

– Moldestad skal mellom anna dela scene med Helge Jordal, Finn Tokvam, Mads Eriksen, Odd Erik Lothe og ei gruppe frå Fargespill, fortel Sellevoll. Han skal sjølv stå på scena saman med gjengen i Singel & Sand, som er haustsatsinga til Hordaland Teater. Torkjell Børsheim frå dansegruppa Frikar byr på dans til tonane frå Sigrid Moldestad si fele, og det er duka for ein festkveld med folkemusikken i høgsetet. Til å leia det heile er som vanleg Dag Lindebjerg på plass som konferansier.

Medaasprisen blir årleg tildelt ein utøvande kunstnar, som i Ivar Medaas si ånd tek utgangspunkt i lokale musikalske tradisjonar og som brukar eigen dialekt. Prisen vert delt ut under Medaaspriskonserten på Den Nationale Scene måndag 24. oktober 2016.

Medaasprisen er ein bronseplakett av Os-kunstnaren Arne Mæland og kr 20 000,-

I fjor blei Herborg Kråkevik og Jon Eikemo tildelt prisen.

 KJØP BILLETTER HER

Det er to av Noregs framste kulturberarar som står på scena i lag når Medaasprisen vert delt ut 27. september. Det er ei gleda å meddela at årets prisvinnarar er Jon Eikemo og Herborg Kråkevik!

Presse bilde 08 EIKEMO byline Linda Bournane Engelberth

Foto: Linda Bournane Engelberth

Jon Eikemo, født på Breistein i Åsane 30. november 1939, er ein av våre mest markante skodespelarar etter 1960. Artisten i seg, fann han allereie som liten gut, då han stod på ein fiskekasse og skapte seg for folk framfor landhandelen til faren Johannes heime på Breistein.  Sidan utvikla han imitasjonstalentet og gjekk vekk frå å apa til å skapa. I 1958 kom han inn på Statens Teaterskole ved første forsøk, og tre år seinare debuterte han som Paul i «Medmenneske» på Riksteatret der han var tilsett frå 1961 til 1963. Jon Eikemo har vore tilsett ved seks av dei framste teaterscenene i Norge, lengst ved Det Norske Teatret der han var frå 1978 til 2010. I tillegg til mange store roller på teaterscenene har han hatt eit utal sentrale roller i film, fjernsyn og på revyscener.  Jon Eikemo har vore busett det lengste av livet i Oslo, men har aldri gløymt kor han kjem i frå. Han har alltid stått opp for strilekulturen og morsmålet sitt, og har lukkast i å få ut si kvalitetskunst til eit breitt publikum over heile landet ved å bruka sin eigen dialekt på scena. Å formidle ordkunst slik Jon Eikemo har gjort i over femti år, utgjer eit uunnverleg bindeledd mellom generasjonar og miljø av scenekunstnarar, regissørar og teaterinstruktørar i norsk teater- og filmhistorie. Jon Eikemo er høgt dekorert for sin innsats i norsk kulturliv der han allereie i 1979 vann spellemannsprisen i open klasse for si tolkning av Jakob Sande sine dikt. I 1991 gav Eikemo diktaren frå Fjaler eit nytt løft, då han i samarbeid med Vidar Sandem på Det Norske Teatret laga ei framsyning på diktinga til Jakob Sande. For denne oppsetjinga med tittelen Jakob Sande & Jon Eikemo-Trur eg.. , mottok Jon Eikemo kritikarprisen og la heile landet for sine føter. Jon Eikemos Sande-suksess er ein av dei største suksessane i norsk teaterhistorie.

 

HERBORG

Foto: Mona Nordøy

Herborg Kråkevik ,født i Jondal i Hardanger 28. desember 1973, voks opp i ein heim som var prega av song og musikk og med sterk tradisjon for parodiering. Men med mangel på publikum i barndommen, så vart det helst sauene heime i Jondal som fekk gleda av talentet hennar. Det var nok kanskje her ho la grunnlaget for den suksessen ho seinare har hausta så rikeleg av, både i og utanfor landets grenser. Etter å ha kuppa det lokale Tensing-koret, starta ho karriera med å vinna Ungdommens Kulturmønstring i Hordaland i 1992. Ho søkte på Romerike Folkehøgskole, men kom ikkje inn. Det gjorde ho derimot på musikkteaterskulen Guildford School of Acting i Surrey i England. Men i mellomtida medverka ho i René Bjerkes kortfilm ”Det rare”. Etter berre eit år i Guildford slutta ho for å spele kabaret på Zachariasbryggen i Bergen saman med gitaristen og komponisten Kenneth Sivertsen. I fire år opplevde dei to ein formidabel suksess, både på Vestlandet og i Oslo. I 1995 hausta Herborg stor suksess for si sjølvkomponerte framsyning «Haugtussa» basert på Arne Garborgs diktsyklus. Eit prosjekt som også resulterte i albumet «Mi Haugtussa» og turné. Herborg Kråkevik har sidan opplevd eventyrleg suksess, anten det har vore plateinnspelingar, kabareter eller skodespel, seinast i Bergen på Den Nationale Scene, i rolla som Petra i musikalen ”Hellemyrsfolket” basert på romanserien til Amalie Skram. Herborg Kråkevik er ein høgt skatta kulturformidlar. Ho viser i all si framferd stor kjærleik til heimbygda, språket, tradisjonane, identiteten, og sist men ikkje minst den norske kulturen. Herborg Kråkevik har teke tak i og fornya delar av norsk kulturarv som har vore lite påakta dei seinare åra og har oppnådd stor suksess med sine kabaretar og tolkingar av gamle norske folkeviser.

Det er ei gleda å meddela at Medaasprisane for 2015 er tildelt Jon Eikemo og Herborg Kråkevik!

Det er i år 15 år sidan den første Medaasprisen var delt ut. Sidan har det kvart år unnateke 2004 blitt kåra ein Medaasprisvinnar. Styret i Medaasprisen har i jubileumsåret 2015 vedteke at det skal kårast to prisvinnarar. Medaasprisen blir årleg tildelt ein utøvande kunstnar, som i Ivar Medaas si ånd tek utgangspunkt i lokale musikalske tradisjonar og som brukar eigen dialekt. Prisane vert delt ut under Medaaspriskonserten på Nordhordland Folkehøgskule søndag 27.september 2015. Medaasprisen er ein bronseplakett av Os-kunstnaren Arne Mæland og 20.000 kroner.

Styret i Medaasprisen 2015

Arvid Ones, Inge Glambek, Elin Hordvik, Yngvill Medaas Skogen, Eilif Stene og Claus Sellevoll.

Medaasprisen2015_annonse (1)-page-001

Juryen i Medaasprisen kan med glede melda at Vinskvetten er tildelt Medaasprisen for 2014.

Prisen vil bli delt ut under Medaaspris-konserten på Nordhordland Folkehøgskule søndag 28.september 2014.
Medaasprisen blir årleg tildelt ein utøvande kunstnar som i Ivar Medaas si ånd tek utgangspunkt i lokale musikalske tradisjonar og som brukar eigen dialekt. Årets pris er ein bronseblakett av Os-kunstnaren Arne Mæland og 20.000 kroner.

FOTO: Arne Ristesund, BA

Ein nær fullsett festsal var møtt fram på Nordhordland Folkehøgskule for å heidra prisvinnar Claus Sellevoll under utdelinga av Medaasprisen 2013.